كتاب حاضر براي اولين بار به صورت جزوه‌اي در سال 1345 براي هنرجويان موسيقي هنرستان ملي موسيقي تنظيم گرديد. پور تراب در اين كتاب با زباني ساده و علمي به توضيح تئوري موسيقي در 7 فصل پرداخته است. شوپنهاور، موسيقي را عالي‌ترين هنرها مي‌داند چون بيشتر از ساير آن‌ها از قيد هدف‌هاي غير هنري آزاد است. مهم‌ترين عاملي كه به معناي اعم، پايه و اساس جدي در آموزش موسيقي به كار مي‌رود، سلفژ است كه از دو قسمت عمده تشكيل مي‌شود: قسمت عملي و قسمت نظري قسمت عملي شامل خواندن و تلفظ نت‌ها به شكل آوازي و به شكل وزن خواني و قسمت نظري شامل شناخت كليه علامت‌ها و قواعدي است كه در طي قرون متمادي به منظور اجراي هر چه دقيق‌تر موسيقي به تدريج ابداع شده و تكامل يافته‌اند تا بتوان شناخت هنري را كه واقعيتي دروني است و بيشتر جنبه عاطفي دارد با اين علامت‌ها و قواعد، به شناخت عملي تبديل نمود. اين كتاب در فروشگاه اينترنتي اشراقي www.eshraghi.ir موجود مي باشد.